Trucker Blog: lipca 2013

Witam, ostatnimi czasy często jestem w USA i ogólnie w pracy, więc czasu na wszystko inne jest naprawdę mało.
Mój ostatni shift trwał dosyć długo i podczas wyjazdów zdążyłem zwiedzić parę stanów.
Najpierw wysłano mnie do British Columbi z ładunkiem do kilku sklepów Walmart, naszczęście los chciał że udało mi się i zrobiłem tylko jeden sklep w Abotsford a później oddałem naczepę kierowcy lokalnemu, dlaczego mówię że na szczęście, no dlatego że już w pierwszym miejscu rozładunku było strasznie ciasno i ruchliwie, a mój ciągnik jest ze sypialnią więc jest dłuższy od ciągników lokalnych kierowców, nie chodzi o to że boje się ciasnych miejsc ale o to że one zajmują dużo czasu a ja jako kierowca na długie dystanse mam płacone za mile a nie na godzinę, tak jak mają lokalni kierowcy.
Tak więc z tym mi się udało i samym koniem zjechałem na bazę w Delcie tuż obok Vancouver, tam spędziłem noc i następnego dnia podczepiłem się pod pustą naczepę i wysłano mnie do Boardman w Oregonie, na pusto aż 421 mil co w Europie jest wykluczone, taki pusty przebieg nie miał by miejsca w Europejskiej firmie.
Więc zjechałem do Oregonu przespałem się i rano załadowałem najpierw w Boardman a później w Kennewick w Washingtonie. Rozładunku nie miałem tylko zrzuciłem naczepę w Lethbridge na naszej bazie a stamtąd zabrałem naczepę z mięsem do Butler w Wisconsin.
Oczywiście nie wiedziałem że mamy tam inne naczepy i że będę podmieniał naczepę a dyspozytor mnie nie uprzedził więc nie tankowałem naczepy i gdy przyjechałem na plac Pani z ochrony zawróciła mnie mówiąc że musi być przynajmniej 3/4 baku, tak więc już wnerwiony pojechałem zatankować 40 km od tego miejsca i wróciłem z pełnym bakiem, podmieniłem naczepę, szybko na myjnie umyć środek i do Little Chute, tam zrobiłem Pauze. Po pauzie załadowałem pizze i tym razem do Winnipeg w Manitobie. Tam podmianka naczepy wieczorem i rano na granice gdzie spotkałem bardzo miłych celników, ogólnie wszędzie są dosyć mili ale tutaj byli wyjątkowo mili i z uwagi że pierwszy raz tamtędy wjeżdżam do USA dokładnie mi wytłumaczyli gdzie jest inspekcja mięsa i nawet dali mi mapkę z drogą którędy mam dojechać do inspekcji. Po inspekcji ruszyłem jak na razie w najdłuższą trasę bo aż 2060 mil które zajęło mi kilka dni.
Rozładunek był w Los Angeles i poszedł dosyć sprawnie poznałem tam kolejnego Polaka, Adama który jeździ swoją własną ciężarówką i jest w stanach od 1990 roku.
Z Los Angeles na pusto wysłano mnie do Santa Maria po truskawki a stamtąd do Calgary, po drodze musiałem zrobić 36 godzin Pauzy gdyż zabrakło mi czasu i jak to się mówi w slangu kierowców dyspozytorzy zaczęli srać ogniem bo bali się że nie zdążę na umówiony rozładunek, lecz zdążyłem i wszystko gładko poszło.
19ego zakończyłem prace oddałem ciężarówkę na warsztat gdyż trzeba było z nią zrobić parę rzeczy i miałem mieć wolne do 24ego ale moja spedytorka zadzwoniła 22ego, mówiąc że jest dużo pracy i czy nie mógłbym zacząć 23ego czyli dziś, zgodziłem się i zapytałem czy ciężarówka jest gotowa, Ona potwierdziła że jest. Pojechałem dzisiaj rano do pracy ucieszony gdyż trasa do Nebraski gdzie jeszcze nie byłem i co? I okazało się że ciężarówka nawet jeszcze nie wjechała do warsztatu i nic z nią nie zrobiono, więc telefon w dłoń i dzwonie i pytam się co jest grane, Ona mówi że jej tak powiedziano i że nie wiedziała dokładnie, więc jak to człowiek w nerwach wyraziłem swoje nie zadowolenie mówiąc że ja jadę 160 km z domu aby dowiedzieć się że ciężarówka nie jest gotowa a czy Ona nie mogła zadzwonić do serwisu, co jest jej obowiązkiem i potwierdzić naprawę? No ale cóż zadzwoniłem do innej Pani ,,biurowej,, i Ona chciała znaleźć ciężarówkę dla mnie ale nic nie miała, wymyśliła więc że spędzę noc w Hotelu a jutro się zobaczy, a ja znam to ,,jutro się zobaczy,, i zadeklarowałem że wracam do domu bo miałem już dosyć, Ona się zgodziła i mają mi zwrócić za Paliwo lecz za stracony czas już mi nie zwrócą.
Tak więc siedzę teraz w domu pisze posta i staram się odstresować jakże wspaniały dzień a w tytule mam American Dream bo spełniłem następne swoje marzenie w życiu jakim jest jazda po Ameryce północnej. Jestem żywym dowodem na to że jeśli się bardzo chce to można spełniać marzenia :)
Pozdrawiam wszystkich a w szczególności Mirka który zawsze służy dobrą radą, Pawła Cichego Wilka, Pawła W. który niedługo dołącza do mnie, i Sławka - pozdrawiam chłopaki.

A na You Tubie jest filmik gdzie pokazuje swoją kabine, mówie tam troche gwarą i tak to już będzie jeśli będę nagrywał jakieś filmy:

www.youtube.com/watch?v=olyBqiON5XY

Jak zawsze mam też fotki z trasy:

Pomiędzy Calgary a Canmore

Góry Skaliste

Góry Skaliste i moja Ciężarówka

Góry Skaliste i jezioro Ohara jak dobrze pamiętam

Po drodze do Golden

Golden

A to chyba gdzieś koło Revelstoke gdzie ostatnim razem zepsuła mi sie ciężarówka

Zopkios- tuż przed Kukahala HI-WY

Suniemy w dół na Kukahala HI-WY

Waga gdzieś w Washington

Dodaj napis

Winnice w Washington

FJ w Idaho

Arizona

Truck Stop Loves tuż przed Las Vegas

Las Vegas

Gliniarze kogoś mają na US 101

US 101 i Pacyfic

Na Załadunku w Santa Maria i plantacja truskawek

Kenwothcik

Jefferson City w Montanie

Stalo się, wreszcie zacząłem jeździć na Long Haul, czyli długie dystanse po całej Ameryce północnej.
Historia zaczyna się tak; dostałem numer trucka i poproszono mnie abym go odebrał w Edmonton a że Edmonton to nie jest moja baza to szef zaoferował pieniądze za paliwo abym tylko się tam dostał i zaczął jeździć.
Tak wiec jakoś dostałem się do Edmonton i pierwsze co to sprzątanie trucka oczywiście. W H&R jest dużo ludzi z innych krajów świata i jak wiadomo są kierowcy tacy jak np z Anglii którzy nie dbają o czystość swojego drugiego domu jakim jest ciężarówka. Moje pierwsze autko nie było jeszcze najgorsze ale wymagało sprzątania. Posprzątałem, wprowadziłem się i dostałem trasę do British Columbii co mnie ucieszyło bo uwielbiam piękne krajobrazy a takie własnie są na całej długości tej trasy. Niestety pech chciał ze nie wziąłem aparatu ze sobą wiec zdjęć brak.
Po trasie do Vancouver i pierwszym przejeździe po słynnej Kuka-hala HI-WY gdzie kreci się program zwany HI-WY thru Hell ( droga przez piekło), dostałem ładunek do Calgary a z Calgary z powrotem do Vancouver, już tam na Hi -Wy 1 zdążyłem widzieć efekty spalonych hamulcy i okropny wypadek kierowcy ciężarówki który nie mając czym hamować nie wyrobił na zakręcie i wywrócił cały skład uderzając przy tym w skalna ścianę, takie widoki dają do myślenia i człowiek wie ze narażony jest na takie coś każdego dnia pracy za kołkiem. Dodam że hi-wy 1 przez góry skaliste to nie zabawa, trzeba się tam skupić na tym co sie robi albo ląduje się na skalnej ścianie jak ten gość lub w przepaści po drugiej stronie drogi.
Nie daleko Revelstoke po drodze poprzez piękne góry zatrzymałem się aby zrobić brake check czyli sprawdzanie hamulcy co tutaj jest nakazane prawem i zauważyłem wyciek oleju z jednego z kół i tutaj zaczął się mój pech, początkowo myślałem ze to tylko przecieka uszczelka na piaście, co bardzo często się tutaj zdarza w truckach Amerykańskich, wiec zjechałem do Revelstoke który był nie daleko i zadzwoniłem po serwis, oczywiście szybko się zjawili gdyż mamy ciężarówki w leasingu od firmy Penske a oni mają kontrakty z serwisami w całej Ameryce północnej.
Zabraliśmy ciężarówkę do warsztatu i okazało się ze nie tylko uszczelka jest do wymiany ale cały dyfer ponieważ mechanik znalazł duże kawałki metalu w dyfrze gdy upuszczał olej.
Wiec moja nowa ciężarówka była uziemiona, firma przyholowała mi z Kelowna następną ciężarówkę która już wtedy miała zaświecone dwie kontrolki od silnika ale, musiałem nią dojechać do Vancouver a stamtąd do Edmonton, tam zabrałem tą ciężarówkę do serwisu i co? I następna ciężarówka uziemiona, dostałem wiec następną która pojechałem do Camrose załadować ładunek dla kogoś innego i zawieść go do Calgary, już po drodze czułem ze skrzynia nawala a przecież dopiero co wziąłem tą ciężarówkę z serwisu a ona z powodu skrzyni własnie była w servisie. Jakoś jechałem z zepsutą skrzynią zatrzymując się po drodze w Red |Deer aby wziąść aparat z domu i extra prowiant i po dojechaniu do Calgary następna ciężarówka uziemiona.

W Calgary dostałem ciężarówkę która była wypożyczona w Las Vegas dla innego kierowcy któremu się jego ciężarówka zepsuła własnie w Las Vegas. Ta ciężarówka to male Volvo które się na szczęście nie psuło :) Ap-ropo zepsutych ciężarówek, jeśli miałbym jakąś w przyszłości kupić to nie będzie to na pewno Freightliner :)
Żółtym wynajętym Volvo pojechałem do Brooks załadować a stamtąd ruszyłem w moja dziewiczą trasę do Kalifornii a dokładniej do Los Angeles.
Wyjechałem 23-06-2013 i już w Montanie bylem zachwycony tą trasą, piękne krajobrazy Montany potrafią zaprzeć dech w piersiach i szczerze powiem ze w duchu dziękowałem Bogu ze zgotował mi ten los bo naprawdę warto było tu przyjechać.
Jak na razie Montana to najpiękniejszy jak dla mnie Stan w USA a bylem już w 11 rożnych Stanach USA.
W Montanie nocowałem w miejscowości LIMA.
Następnego dnia ruszyłem dalej, muszę podkreślić że był to wynajęty truck i że nie miałem w nim satelity tak jak w innych truckach H&R przez co nie mogłem kontaktować się z biurem przez satelitę i musiałem dzwonić każdego dnia i składać raport dyspozytorowi gdzie jestem co robię, a ze nie mogę dzwonić ze swojej komórki gdy jestem w stanach musiałem szukać budki telefonicznej za każdym razem gdy coś oni chcieli lub gdy ja coś chciałem, normalnie jak za dawnych czasów w Europie gdy kierowcy z Polski jadąc za granice musieli szukać budki i dzwonić do firmy, oczywiście ja takich czasów nie pamiętam ale dobrze znam to z opowiadań mojego pierwszego mentora, Jurka :)
Tak wiec zatrzymałem się w Idaho Falls złożyłem raport i ruszyłem do Nevady, a ze czas mnie gonił troszkę tak wiec nie chcąc go marnować wybrałem krótszą trasę i niestety nie pojechałem przez Salt Lake City i nie widziałem słynnego wyschniętego jeziora i toru gdzie pobija się rekordy prędkości, ale może uda się następnym razem.
Dociągnąłem do Fernley w Nevadzie, zatankowałem i poszedłem spać, rano szybki telefon z truck stopu do firmy i wjazd do Kalifornii, także przez piękny górzysty teren tyle tylko że lało jak z cebra. Po przejechaniu przez góry pogoda się poprawiała i tak dotarłem do Sacramento, pierwsze duże miasto w Kalifornii przez które tylko przejechałem.
Mój pierwszy rozładunek był w Fresno i znalazłem to miejsce bez problemu a obawiałem się trochę gdyż moja stara nawigacja która przywiozłem z Polski nie ma dopracowanego trybu na Ciężarówki i w Europie trochę wprowadzała mnie w błąd ale muszę przyznać ze w Ameryce działa całkiem dobrze, pewnie to tez zasługa nowej mapy Garmina którą sciagnołem za 80 dolców z ich strony internetowej.
Tak że rozładowałem tam i teraz był czas na Los Angeles, ogromne miasto które szczerze mówiąc wygląda jakby było położone w Mexyku a nie w USA. Wszędzie sami Mexykanie i nawet reklamy na bilbordach są po Hiszpańsku, wszędzie też pracują Mexykanie, ale jak dla mnie to bardzo mili i życzliwi ludzie jak na razie :)
Na wieczór zajechałem do następnego miejsca rozładunku w Commerce w Los Angelesi tam spędziłem noc, dodam tylko że ruch drogowy w Los Angeles jest ogromny a czasem wręcz przerażający gdy jest tam się pierwszy raz. Rano mnie rozładowali dosyć szybko wiec posunąłem do Vernon w Los Angeles tam tez dosyć szybko poszło, stamtąd na myjnie umyć naczepę w środku i na załadunek w Ventura które znajduje się bardziej na północnym zachodzie Los Angeles. Jadąc tam miałem jedną chwilę zwątpienia gdy przyszło mi wjechać na drogę 101 gdyż wjazd na nią wyglądał jak wjazd do czyjegoś ogródka, płot z siatki z jednej strony i z drugiej a do tego wąsko jak na wjazd dla ciężarówek, znaki jednak pokazywały właśnie tam więc pojechałem i na szczęście rzeczywiście to był ten zjazd, jadąc tam przejeżdżałem obok dzielnic takich jak Beverly Hills i Hollywood, oczywiście nie zjeżdżając ze 101 udało mi się nawet widzieć słynny napis Hollywood z tej drogi. W Ventura czekałem na przyjazd mojej naczepy z portu i po kilku godzinach dojechał kierowca, zrobiliśmy przepinkę i ruszyłem w stronę Nevady lecz tym razem 15stką do Las Vegas. Ogólnie mówiąc Kalifornia nie zrobiła na mnie jakiegoś wielkiego wrażenia, pustynny klimat i tłok na drogach to to co najbardziej rzuca się w oczy. Wieczorem bylem w Las Vegas w mieście gdzie chyba płacą kosmiczne rachunki za prąd bo świateł tam jest jak nigdzie indziej. W Las Vegas przenocowałem i rano zamieniłem wypożyczoną ciężarówkę na ciężarówkę H&R która tam była i powiem wam ze jakbym nie był nowy w tej firmie to nie wziąłbym jej stamtąd.
Ta ciężarówka była Kanadyjskiego kierowcy i niczym się nie różniła od ciężarówek Brytyjskich kierowców, śmierdziało szczynami ubrania brudziły się od samego siedzenia na fotelu kierowcy, mówiąc krotko, bród, smród i ubóstwo-mentalne tego kierowcy, rzygać się chce.
Dla mnie nie wiadomo jaki dobry i doświadczony kierowca nie jest prawdziwym kierowca jeśli ma syf w ciężarówce, my kierowcy przecież więcej czasu spędzamy w ciężarówce niż w domu więc powinny one być zadbane. A może w domu też Ci ludzie mają jak w chlewie.
Tak czy inaczej wziąłem tą ciężarówkę przetarłem co się dało i pojechałem 15stką na północ, spędziłem noc w Idaho Falls w tym syfie jaki pozostawił kierowca po sobie. Rano znowu ruszyłem i dojechałem do Calgary tam przekazałem Ciężarówkę jej właścicielowi i miałem ochotę mu wygarnąć za to jak utrzymuje czystość w ciężarówce ale ugryzłem się w język gdyż był dużo starszy ode mnie a poza tym facet był całkiem sympatyczny i nie konfliktowy. Przeniosłem się do swojej ciężarówki którą przywiózł z Revelstoke właśnie ten brudny kierowca, oczywiście musiałem po nim posprzątać bo zdążył narobić syfu i tak oto zakończyłem pierwsze samodzielne 3 tygodnie za sterami żelaznego konia w H&R.

Jak zwykle parę fotek na koniec: